P uszcza Gorzowska ze względu na swoje położenie na granicy krain geobotanicznych: Szczecińskiej, Pojezierzy Środkowopolskich i Sandrowych Przedpoli Pojezierzy Środkowopomorskich z urozmaiconą rzeźbą terenu i bogactwem siedlisk jest miejscem o niezwykłym bogactwie gatunków zwierząt i roślin. Na obrzeżach zarastających jezior w bezodpływowych obniżeniach terenu, na glebach torfowych, rosną bory bagienne. Obok brzozy omszonej i widłaka jałowcowatego często spotkamy chronioną, trującą roślinę - bagno zwyczajne.

Wydziela ona intensywny zapach, dzięki któremu od dawna używana jest jako środek odstraszający mole. Niebywale interesujące podwodne łąki, prześwitujące przez toń jeziora, utworzone są m.in. przez ramienice, jezierzę morską i zdrojka- jedyny podwodny gatunek mchu. Wysoka czystość wód stwarza dogodne warunki rozwoju wielogatunkowej faunie: szczupaki, liny i okonie to tylko kilka głównych gatunków, które przyciągają nad wody wędkarzy oraz ptaki drapieżne. Bystre oko obserwatowa będzie w stanie wypatrzyć bielika, bociana czarnego, a nawet rybłowa! Ponadto obserwacje takich zwierząt jak: bobry, zimorodki, gągoły, nurogęsi, różne gatunki ważek, w tym chronionego szklarnika leśnego nie należą do rzadkości. W odsłoniętych miejscach, np. na mocno nasłonecznionych zboczach, chętnie wygrzewają się zimnokrwiste gady, jak padalce, gniewosze, czy jaszczurki.

Torfowisko jest doskonałym miejscem dla roślin kwasolubnych. Narastające przez tysiąclecia głębokie pokłady torfu zawierają historię żyjących tu w danych czasach zwierząt i roślin. Na jego powierzchni tworzy się mszar, utworzony przez torfowce. Towarzyszy im wełnianka wąskolistna i żurawina błotna o smacznych owocach, doskonałych na kwaskowate konfitury. Na obszarach źródliskowych wykształciły się zbiorowiska roślin zwane olsami źródliskowymi. Wysięki wodne nadają im charakter bagienny. Wokół odsłoniętych szyi korzeniowych olch tworzą się "wyspy" i "ruszty" pokryte roślinnościęą, np.: śledziennicą skrętolistną, rzeżuchą gorzką, przytulią błotną oraz wieloma gatunkami mchów.

Na terenie parku głównym drzewem lasotwórczym borów jest sosna zwyczajna. Lite drzewostany sosnowe, jakie występują na tym terenie, pochodzą raczej z nasadzeń i nie tworzą typowego boru z całą grupą gatunków dla niego charakterystycznych. Drugim, co do zajmowaniej powierzchni siedliskiem jest las mieszany świeży, w którym gatunkiem panującym jest buk zwyczajny, przybierający w okresie jesiennym ferię złocistych odcieni. W ubogim runie tego lasu rosną wielogatunkowe poduchy mchów, jastrzębce i gęste krzewinki jagodzin przyciągające motyle - zieleńczyki ostrężyńce. Dogodnie warunki bytowania znajduje tu popielica (reintrodukowana na terenie GoPK w 2011r.) oraz liczne gatunki ptaków, w tym dzięcioły czarne. 

 

Pośród bezkresnych lasów natrafić można na niewielkie, ale bogate florystycznie i faunistycznie polany. Latem, gdy kwitną na nich m.in. krwawnice pospolite, kukliki zwisłe, kozłki lekarskie oraz ostrożenie, zaobserwować można różnobarwne pospolite motyle. Jednak trafiają się także przyrodnicze perełki, takie jak: kosternik palemon, dostojka laodyce oraz objęty ochroną ścisłą czerwończyk nieparek.