Rezerwaty na terenie Parku Krajobrazowego „Ujście Warty”:

• Rezerwat leśny „Lemierzyce” – 3,32 ha gm. Słońsk
  Cel ochrony: Rezerwat utworzony został dla ochrony wielogatunkowego lasu liściastego, porastającego strome zbocze nad rzeką Postomią. Drzewostan jest wielopiętrowy, w pierwszym piętrze występuje; buk zwyczajny, olsza czarna, dęby w wieku około 200 lat. W piętrze drugim występuje jawor, wiąz polny, grab pospolity, lipa drobnolistna, olsza czarna, jesion wyniosły, brzoza brodawkowata, klon pospolity, modrzew europejski i sosna zwyczajna w wieku około 120 lat. Podszyt tworzy bez czarny, bez koralowy, buk zwyczajny, tawuła, czeremcha pospolita, berberys, leszczyna pospolita i sporadycznie cis. W runie: konwalia majowa, zawilec gajowy, fiołek leśny, glistnik jaskółcze ziele, kokoryczka wielkokwiatowa, niecierpek pospolity, gajowiec żółty, miodunka ćma, wietlica samcza i inne. W rezerwacie występuje szereg drzew, posiadających wymiary drzew pomnikowych: dęby od 360 do 605 cm, buki od 310 do 445 oraz wiązy polne do 436 cm. obwodu pnia.
• „Dolina Postomii" - 68,65 ha gm. Słońsk
  Cel ochrony: rezerwat został powołany celem ochrony walorów przyrodniczych krawędzi doliny Postomi pomiędzy Lemierzycami a Słońskiem. Obszar rezerwatu obejmuje południową krawędź i dno doliny rzeki Postomi, stanowiącej jednocześnie krawędź szerokiej pradoliny Warty. Dno doliny zajmują zbiorowiska szuwarowe i łąkowe. Graniczą one przestrzennie z wąskim pasem łęgów olszowo – jesionowych. Na wyższych terasach i na stromych krawędziach doliny zachowały się bardzo dobrze wykształcone fragmenty lasów grądowych oraz dąbrów acidofilnych. Wśród stwierdzonych w rezerwacie roślin naczyniowych znaczny udział mają gatunki rzadkie i zagrożone. Wymienić tu można: kokorycz drobną, bluszcz pospolitego, śnieżyczkę przebiśnieg, grążela żółtego, przylaszczkę pospolitą, paprotkę zwyczajną, czerńca gronkowego, konwalię majową, marzankę wonną i inne. Rezerwat stanowi także niespotykaną ostoję starych drzew. Występuje tu ponad 80 drzew o wymiarach kwalifikujących je do ochrony pomnikowej lub zbliżonych. Są to dęby, buki, graby, wiązy, topole i klony. Najgrubszy dąb osiąga obwód ponad 600 cm, obwody wielu innych dębów i buków przekraczają 400 cm. Mimo, że wiele z nich obumiera, ich rola w ekosystemach jest bardzo istotna. Stanowią bowiem siedlisko wielu rzadkich gatunków grzybów, owadów i innych bezkręgowców. Najbardziej interesujące z nich to chronione i zagrożone w całej Europie: pachnica i kozioróg dębosz. Wśród innych rzadkich gatunków owadów uwagę zwraca stwierdzona tu osa samotnica, znana w kraju z kilku zaledwie stanowisk. W samej tylko grupie chrząszczy kózkowatych stwierdzono występowanie aż 32 gatunków, w tym szeregu rzadkich i ginących na terenie całego kraju. Bogata jest także awifauna lęgowa rezerwatu licząca ponad 50 gatunków. Gniazdują tutaj licznie rzadkie ptaki związane ze starodrzewami, między innymi pięć gatunków dzięciołów, z ginącym dzięciołem średnim, a także bocian czarny i ptaki drapieżne żerujące w rozległej i zasobnej w pokarm dolinie Warty.
• „Pamięcin” - 11,80 ha gm. Górzyca
  Cel ochrony: Rezerwat tworzy się w celu zachowania ze względów dydaktycznych i naukowych zbiorowiska roślinności stepowej.Zbiorowiska te cechują się bowiem największym udziałem gatunków śródziemnomorskich w naszym kraju. Rezerwat obejmuje kilka głębokich wąwozów, wcinających się w krawędzie pradoliny Odry. Zbocza wąwozów o wystawie zachodniej, południowo-zachodniej i południowej porasta roślinność kserotermiczna, zdominowana przez murawy ostnicowe (Potentillo arenarie-Stipetum). Rosną tu charakterystyczne gatunki: ostnica Jana, ostnica włosowata, mikołajek polny, wężymord stepowy, pajęcznica liliowata, zawilec wielokwiatowy. Na uwagę zasługuje także pionierskie zbiorowisko kserotermiczne (Sileno-Festucetum) z kostrzewą szczeciniastą, lepnicą wąskokwiatową czy lucerną kolczasto–strąkową. Fragmenty o mniejszym nachyleniu, do niedawna częściowo użytkowane rolniczo, porastają zdegradowane murawy i zbiorowiska łąkowe z dominacją rajgrasu. Pozostały obszar to niewielkie zadrzewienia budowane przede wszystkim przez sosnę i dąb oraz zarośla tarniny, głogu i wiązu polnego. Najbardziej imponująco rezerwat wygląda podczas kwitnienia ostnicy Jana, kiedy łany tej trawy przybierają postać białej, falującej na wietrze łąki stepowej.

Park podlega ochronie w zakresie międzynarodowego prawa ochrony przyrody:

Obszar Natura 2000 PLC080001 „Ujście Warty”