Nawigacja

 
Inne formy ochrony przyrody
 
Rezerwaty przyrody na terenie Łagowsko-Sulęcińskiego Parku Krajobrazowego:
  • Rezerwat Nad Jeziorem Trześniowskim – leży w bezpośrednim sąsiedztwie Łagowa. Został utworzony w 1965 roku. Zajmuje obszar 47,73 ha, rozciąga się wąskim pasem wzdłuż zachodniego brzegu Jeziora Ciecz (Trześniowskiego). Do najcenniejszych elementów
    5.Rezerwat Nad Jeziorem Trześniowskim. R. Orzechowski 14
    Rezerwat Nad Jeziorem Trześniowskim, R. Orzechowski
    przyrody rezerwatu należy wyjątkowo urozmaicona rzeźba terenu, która wraz z ponad 100-letnią buczyną stanowi o jego wybitnych walorach krajobrazowych. Buczyna porastająca morenowe wzgórza w początkowej i środkowej części rezerwatu jest pochodzenia naturalnego. Fauna rezerwatu nie jest bogata, ale ciekawa. Możemy tu spotkać: żabę trawną, ryjówkę aksamitną i ryjówkę malutką. W dziuplach starych buków gniazdują gołębie siniaki, dzięcioły: duży, czarny i zielonosiwy. W wieku XII-XIV na Sokolej Górze (obecnie jest to fragment rezerwatu) istniał warowny gród. Do dzisiaj niewiele po nim zostało, drewniane części chat i umocnień bezpowrotnie uległy zniszczeniu, niemniej nadal wyraźnie widoczny jest potrójny pas obronnych wałów i fosa. Na początku XIX wieku na terenie dzisiejszego rezerwatu, znajdował się mały ogród zoologiczny – zwierzyniec, utrzymywany przez właścicieli zamku
  • Rezerwat Buczyna Łagowska – leży około 5 km na północ od Łagowa. Jest drugim rezerwatem w województwie pod względem wielkości i znaczenia chroniącym kompleks
    23. Rezerwat Buczyna Łagowska R. Orzechowski
    Rezerwat Buczyna Łagowska R. Orzechowski
    buczyn w większości w wieku około 150 lat. Przed II wojna świtową istniał tu rezerwat Buczyny koło Łagowa o powierzchni ponad 2 000 ha. Po wojnie rezerwat utworzono w 1968 roku, dla zachowania ze względów naukowych, dydaktycznych i krajobrazowych fragmentu lasu bukowego na krańcu jego naturalnego zasięgu. Jest to rezerwat typu leśnego. Jego powierzchnia wynosi 115,86 ha.  Prawie cały rezerwat porastają żyzne i kwaśne buczyny niżowe. W drzewostanie dominuje buk z niewielką domieszka sosny i modrzewia. Na terenie rezerwatu możemy spotkać charakterystyczne dla buczyn gatunki ptaków - siniaka i muchołówkę małą
  • Pawski Ług - leży około 1,5 km na południe od Łagowa. Jeden z najstarszych rezerwatów torfowiskowych w województwie, obszar chroniony przed II wojną światową pod nazwą Perschkenlauch bei Lagow. Został utworzony w 1970 roku. Początkowo jego powierzchnia była niewielka i wynosiła 3,67 ha. W 2002 roku rezerwat powiększono do 34,52 ha włączając otaczające tereny leśne i niewielkie, zarastające torfowym płem jeziorko. Na terenie rezerwatu znajduje się torfowisko, którego pokłady torfu przekraczają 5 m i kładka edukacyjna. Rośnie tu rosiczka okrągłolistna, bagno zwyczajne, modrzewica europejska, wełnianki, żurawina błotna, czermień błotna. W północnej części rezerwatu znajduje się niewielkie jeziorko. Na obrzeżu rezerwatu przy drodze powiatowej znajduje się pomnik przyrody – 110 letnia topola biała.
    Badania przeprowadzone przez zespól naukowców i prof. Mariusza Lamentowicza z Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu wykazały że teren rezerwatu przed zasiedleniem Łagowa przez joannitów był bardzo wilgotnym bagnem, otoczonym pierwotnym lasem. Naukowcy wykazali obecność węgla drzewnego w torfie pochodzącym z rezerwatu, który sugeruje że las był regularnie palony na małą skalę przez zamieszkujące te tereny plemiona słowiańskie. Wraz z pojawieniem się joannitów zwiększyła się intensywność eksploatacji przyrody. W badanych warstwach torfu zaczęło pojawiało się coraz więcej pyłku zbóż. Wskazuje to, na wylesienie terenów wokół rezerwatu a w miejscu lasu pojawiły się pola uprawne, łąki i pastwiska. Naukowcy wnioskują, że wylesianie mogło mieć wpływ na poziom wód gruntowych w torfowisku Pawski Ług.

 

Pomniki przyrody na terenie Łagowsko-Sulęcińskiego Parku Krajobrazowego

W Łagowsko-Sulęcińskim Parku Krajobrazowym szczególnej ochronie poddane są również pojedyncze obiekty przyrodnicze. Są to przeważnie wiekowe drzewa o znacznych rozmiarach. Większość z nich znajduje się w Łagowie na terenie parku zamkowego, a część w okolicznych miejscowościach:

  • Tulipanowiec amerykański (Liriodendron tulipifera) - zlokalizowany za budynkiem Ośrodka Wypoczynkowego „Leśnik”. To wyjątkowe drzewo o oryginalnym kształcie liści pochodzi z Ameryki Północnej. Wiek około 200 lat, wysokość 22 m, obwód pnia 340 cm.
    9.Tulipanowiec amerykański. R. Orzechowski 12
    Tulipanowiec amerykański, R. Orzechowski
  • Świerk pospolity (Picea abies) -  rośnie w parku przy zamku Joannitów, obwód pnia 270 cm.
  •  Świerk pospolity (Picea abies) - rośnie w parku przy zamku Joannitów, obwód pnia 260 cm.
  • Dąb szypułkowy (Quercus robur) - rośnie w parku przy zamku Joannitów, obwód pnia 435 cm.
  • Klon pospolity (Acer platanoides) - rośnie w parku przy zamku Joannitów, obwód pnia 290 cm.
  • Lipa drobnolistna (Tilia cordata) - rośnie w parku przy zamku Joannitów, obwód pnia 380 cm.
  • Topola biała (Populus alba) - rośnie przy rezerwacie „Pawski Ług”, obwód pnia 380 cm.
  • Lipa drobnolistna (Tilia cordata) - rośnie przy ul. Chrobrego w Łagowie naprzeciw Ośrodka Wypoczynkowego Leśnik, obwód pnia 535 cm.
  • Daglezja zielona (Pseudotsuga menziesii) - 10 sztuk rosnących na terenie oddziału 154 f, nadleśnictwo Sulęcin w pobliżu leśniczówki Winklera, obwody pni 235-320 cm.
  • Powierzchniowy pomnik przyrody “Cisy Łagowsko-Sulęcińskie” - zlokalizowany jest w północno-wschodniej części parku na terenie gminy Sulęcin. Powierzchnia wynosi 1,66 ha. Jest to jedno z bogatszych stanowisk cisa (Taxus baccata) w województwie. Na terenie pomnika przyrody występują 202 okazy cisa. Cisy rosną w rynnie polodowcowej, w dolnym piętrze drzewostanu sosnowo-świerkowego. Cisy prawdopodobnie zostały posadzone przez niemieckich leśników. Najstarsze drzewa liczą około 130-150 lat, a ich wysokość dochodzi do 11 m. Teren pomnika przyrody jest ogrodzony.
  • Lipa drobnolistna (Tilia cordata) - rośnie w okolicach Jemiołowa, obwód pnia 425 cm.
  • Sosna zwyczajna (Pinus sylvestris) rośnie przy czerwonym szlaku rowerowym i pieszym przy jeziorze Buszenko, obwód pnia 327 cm.
  • Dąb szypułkowy (Quercus robur) - rośnie w otulinie parku w gminie Torzym, obwód pnia 490 cm.
  • Wierzba biała (Salix alba) - rośnie w otulinie parku, w okolicach Jemiołowa, obwód pnia 360 cm.
  • Dąb szypułkowy (Quercus robur) - rośnie w otulinie parku, w okolicach Jemiołowa, obwód pnia 410 cm.
  • Lipa szerokolistna (Tilia platyphyllos) - rośnie w otulinie parku w Jemiołowie, obwód pnia 412 cm.
  • Daglezja zielona (Pseudotsuga menziesii) –  8 sztuk rosnących w dawnej alejce, w otulinie parku, w gminie Sulęcin w bliskim sąsiedztwie leśniczówki Winklera, na terenie oddziału 154 g nadleśnictwa Sulęcin, obwody pni 235-320 cm.
  • Buk zwyczajny (Fagus sylvatica) - rośnie w otulinie parku, w  gminie Sulęcin, na terenie oddziału 225g, nadleśnictwa Sulęcin, obwód 517 cm.
  • Głaz narzutowy - zlokalizowany w otulinie parku, w gminie Sulęcin, na terenie oddziału 418p, nadleśnictwa Sulęcin, wysokość 1,1 m, obwód 265 cm.

 

Użytki ekologiczne na terenie Łagowsko-Sulęcińskiego Parku Krajobrazowego
  • Użytek ekologiczny “Torfowisko Barcikowo” - to liczące 3,62 ha torfowisko, leżące 1,5 km na zachód od Łagowa. Z rzadkich roślin rosną tu żurawina błotna Oxycoccus quadripetalus i bobrek trójlistkowy Menyanthes trifoliata. Są też dwa gatunki wełnianki: pochwowata Eriophorum vaginatum i wąskolistna E. angustifolium. Torfowisko ma charakter przejściowy, tzn. oprócz wody opadowej, zasilane jest także przez bardziej zasobne w substancje odżywcze wody podskórne, nie występuje tu więc charakterystyczna dla pobliskiego “Pawskiego Ługu” rosiczka okrągłolistna. Użytek jest też miejscem godowym płazów
  • Mokradła nad Jeziorną – śródleśne mokradło położone w dolinie rzeki Jeziornej w północno-wschodniej części parku. Utworzone w 2010 roku o powierzchni 16,92 ha. Wzdłuż użytku ekologicznego występują siedliska roślinności rosnącej na terenach podmokłych stanowiące dogodne warunki do rozwoju płazów.
  • Maszar Wełniankowy – śródleśny mszar wełniankowo-torfowy położony w północnej części parku w niecce bezodpływowej. Utworzony w 2010 roku o powierzchni 1,57 ha. Użytek ekologiczny jest miejscem występowania bobra europejskiego (Castor fiber).
  • Buszenko -  śródleśny mszar torfowiskowy, położony w niecce bezodpływowej w północnej części parku. Utworzony w 2010 roku o powierzchni 1,06 ha. Użytek ekologiczny jest miejscem występowania rzadkich gatunków roślin i zwierząt takich jak: żurawina błotna (Vaccinium oxycoccos), brzoza omszona (Betula pubescens), wełnianka pochwowata (Eriophorum vaginatum), wąskolistna (Eriophorum angustifolium), czermień błotna (Calla palustris), kumak nizinny (Bombina bombina), rzekotka drzewna (Hyla arborea ) i żuraw (Grus grus).
  • Żurawina – śródleśny mszar wełniankowo-torfowiskowy, położony w niecce bezodpływowej w północnej części parku. Utworzony w 2010 roku o powierzchni 1,57 ha. Użytek ekologiczny jest w 20% porośnięty brzozą omszaoną (Betula pubescens).
  • Żurawina I - śródleśny mszar wełniankowo-torfowiskowy, położony w niecce bezodpływowej w północnej części parku. Utworzony w 2010 roku o powierzchni 1,57 ha. Użytek ekologiczny jest w 40% porośnięty brzozą omszaoną (Betula pubescens). Na obrzeżach użytku ekologicznego występują krzewy wierzbowe.
  • Łąka Storczykowa w Wielowsi – znajduje się w północnej części parku na zboczu morenowym. Utworzony w 2010 roku o powierzchni 0,74 ha.  Użytek ekologiczny jest miejscem występowania rzadkich gatunków roślin takich jak: nasiężał pospolity (Ophioglossum valgatum), listera jajowata (Listera ovata), kukułka szerokolistna (Dactylorhiza majalis).

 

Park podlega ochronie w zakresie międzynarodowego prawa ochrony przyrody: Obszar Natura 2000 PLH080008 "Buczyny Łagowsko-Sulęcińskie”